ege’nin aklýndadýr hep
rüzgar kokundan ne getirirse
kýrlangýçlarýn dilinde baþlar þarký
ýþýðýn yansýdýkça tenime
pencere önünde soluðum
dudaðýma hasretler býrakýrken
sözüm uçtu adýn kaldý
çift taraflý býçakta
kan kaybeder karanfil
söyle hangi ölüm suskundur
parmak uçlarýmda zaman
törpülerken yaramý
öyle kýrgýn ki kuþlar
çýrpýnýþlarý iki deniz arasý
sana dokunmadan iliþtirdim ömrüme
duvarlarýn kan
denizin uzak
aklým kendine soru
sen sessizlikte
ben sensizlikte
kýrýldý an ege’de...
tamamlanmadým...
08/06/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.