sanki,okyanusun en derin yeri, ya da,topraðýn yedi kat dibi, yoksa,uzayýn karanlýk bilinmezliði mi?, hangisi bilmiyorum ama, kendimi bir sessizlik aleminin için de, kaybolmuþ gibi hissediyorum, sessizlik huzur vermiyor insana her zaman, bana göre ses hayat belirtisi, þimdi, bi ses alabilir’miyim lütfen, þöyle bahar müjdeli....
emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.