Gelme gökyüzü dersem Güneþte tersten doðar Ýçimi karanlatan gece gibi Örtme üzerime derdimi Haketmedimki ben hiç bir zaman Herkesin hayalini kurtaran kutup yýldýzýný Üzerime kapatma gökyüzü
Iþýðýda güneþle çekerken Isýtma yüreksiz tenimi Zaten çamur dolu gözüm yüzüm Toprak çekiyorcasýna istiyor beni Yeryüzü dýþlamýþ artýk Ýçin için dolaþýyor duyduðum o ýrkýma yakýþmadýðým sesi
Özür diliyorum mavi deniz Suya anlatýlan rüyalarýmý götürmedin Haklýydýn gitmemeliydi iþaret olan her varlýk Aslýnda suda cansýz
Haketmiyoruz aklýmýzý Yüreðimizle kuramadan Dokunmatik bir alete geçirdik hýrsýmýzý
Kýyamet Nakýþ nakýþ düþünüp alametlemek Öyle bir kýzacakki gökyüzü Olacak adý "müslümanlýðý katletmek"
Herkese yayýlacak Yayýldý zaten çoktan bizimle Doðdu deccal Oldu bir kutu oyuncak Bir gözü ki ahlakýný yansýtýyor Bir gözki iradeleri orada birleþtiriyor Bir deccalki "benlikçe" Telefon Ve dilimdeki Türkçe
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dünyevi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.