GEL CAN TANEM...

mevsim güz
yaprak dökümü hazan
beklemediðim an
sevda eser baþucumda
aylardan kasým
solgun bir papatya
üþümüþ bir köþede beklerken
sen düþtün yalnýzlar rýhtýmýnda
seninle baþladý kalbim
ýlýk bir iklime...


kar taneleri düþerken sineme
dokundu yanaðýma
sýcacýk okþandým
baktým gökyüzünün güzelliðine
gülümsüyordun gönlüme
kasým’ýn ilk akþamý
sol yanýmdan yeþerdi aþkýn
Bahardý geliþin...


ateþin düþtü can evime
yandým
köz oldum
harlandým
aþkýnla
o gündür bugün
alev alen sevdan yandýrýr beni...


seni bilmem amma velakin
sensiz ölürüm buralarda
bir kuru yaprak düþþe önüme
sen delice aklýmda
dalýp dalýp giderim düþlerimle
derinden ’of’ çekerken
fotoðraflarýnda ýþýldayan
doyumsuz gözlerinden akarým
hasretinle bu candan
vaz geçerim!


gel
sar beni kollarýna
noktalansýn vuslatýmýz
can tanem...


Zafer Direniþ
...






Sosyal Medyada Paylaşın: