YAVŞAK
Ýçinden çýkamadýðýn bir girdabýn.
Dar aðacýnda sallanýnca
Yýkýntýlarýn arasýnda kayboluyorsun,
Kimseyle konuþmak,görmek istemiyor,
Susuyor,
Susuyor,
Ve sadece gözlemliyorsun,
Kokmuþ leþ yýðýnlarýný.
Sen ki
Kansýz dünyanýn çaprazýnda,
Kalbin kadar Mert bir aþk bulamazsan eðer,
Yavþak Ýklimlerde
Gönül deþenlere kurban olursun.
Ve
Yüreksizliðini adice sergileyen
Senden sakýndýðýný ellere katmerleyip veren
Eyy sevgili:
Elindekinin kýymetini bilmeyecek kadar
Kör ve saðýr.
Bir o kadarda aptalsýn
Zaten yürekli sözleri de anlayamaz sýn
Öyle ki
Her canýný yaktýðýn kurbanýn
Ahý tutuyor
Ayakta durmaya mecal bulamýyor
Kalplerine açtýðý yaralara,
Kabuk baðlatmayý öðretiyorsun
Aklýnca sargý bezine sarýyor,
Pomatla akan kaný durduruyorsun
Merhem olup iyileþtiriyor sun
Kendince,
Zavallý þuursuz beyninle.
Aleyna ýrmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.