Aç’ým ulan aç Epeyi de susuz.! Ýnadýna bir çaba dýr Sürüp gider bende, Kebap olmuþ yürek te Görelim bakalým "Kýsmet" mý görmez, Duymaz beni Yoksa Ben mi körelttim, nankörledim beþ duyu yu "Kýsmet"e?
Her defasýn da "aþk ola" deyip, Salmýþým oltamý hayat denizine Bekler dururum Ve Ýçimde ki o ses’e selam dururum;
Heee gülüm he, O dediðin "aptal ve arsýz" ben olurum.! Gün döner geceye, Güneþ yine batar, Umut "on iki"den vurulur Su uyur, düþman uyur Ben, Uykusuz bir sevdaya daha Selam dururum..
Yeni bir gün daha Çiçekli bir aðaç dalýn dan Taze tebessüm le aysa, Aynýl Zeliha* da Kum gibi balýk kaynasa, O "Þans" denilen yosma Zil takýp oynasa.......,
Kulaklarýmdan yankýlanarak Hüzzam makamýndan bir þarký, Kevgire dönmüþ yüreðimin Labirentlerin den süzülüp seslenir, Gramafon sesli Ýspinoz kuþu bir balýk; <<"UMUT" senin neyine? A alýk>>
07:Þubat:2019 (*Aynýl Zeliha/Enzýlha/BALIKLI GÖL/ÞANLI URFA)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.