GÖNÜL GEL GİDELİM SİVASA DOĞRU

Yýllar oldu, hasretini çekerim,
Gönül gel gidelim, sýlaya doðru!
Ýstanbul’da kimse sormaz derdimi...
Gönül gel gidelim, sýlaya doðru!

Seçilmez, burada yaz ile bahar!
Sevenler, köyümde yoluma bakar...
Madýmak topluyor, gelinler kýzlar!
Gönül gel gidelim, sýlaya doðru!

Giderim, giderim, bitmez bu yollar!
Bizim bahçelerde kýrmýzý güller...
Kalenin baþýnda öter, bülbüller!
Gönül gel gidelim, sýlaya doðru...

Harman kaya ýlgýt ýlgýt esiyor!
Hasretin, burnumda çokça tütüyor..
Yüreðim, orayý hep arzuluyor!
Gönül gel gidelim, sýlaya doðru...

Doðan’ým der ki, iþte dost ben buyum!
Merkeze baðlýdýr, Mamuga Köyüm...
Sivas’ta oturur, hep benim soyum!
Gönül gel gidelim, sýlaya doðru...

SABRÝ GALÝP DOÐAN.
Sosyal Medyada Paylaşın: