BEN ŞAİR DEĞİLİM (duyguların dilencisiyim)

Ben þair deðilim
Sadece yazan kalemim
Duygularý, düþünceleri, hayatýn bize kattýðý sürgün yolculuðun,
Küçücük sözlerle anlamý olmayý ifade edenim.
Ne hissettiysem kimin üzüntüsüne ortak olduysam.
Kalabalýðýn içindeki yalnýzlýða þahit olup
Boþlukta boðulduðunu anladýðýmda
Kendimi onun yerine koyup acý duyduysam.
Belkide ondan çok daha fazla yýpranýp parçalanýyorsam.
Onlarý dile getirdim

Ben þair deðilim annemin ilk kýzý,
Güzel yüreðiyim

Ýnsanlarý sevmeyi onlara deðer vermeyi,
"Ne ekersem onu biçerim "kelimesini.
Asil duruþu, minnetsiz tavrý ,sert bakýþý ondan öðrendim.
Kavgada susmayý, yeri geldiðinde konuþmayý,
Düþene gülmemeyi bir gün baþýna gelebileceðini
"Üç yutkun bir konuþ" sözlerini
"Her lafa maydanoz olmamayý ",kýrýlýnca zorda olsa gülmeyi,
Öfkelenince sakin kalmayý ,ortalýðý kýrýp daðýtmamayý,
Sað duyulu kiþiliðe sahip olmayý
"Keskin sirkenin küpüne zarar olduðunu",
"Söz gümüþ sukut altýn" deðerini idrak ettiren annemdi benim.

Ben þair deðilim,
Babamýn göz bebeðiydim.

Bana kiþiliðimi veren,
Onurlu baþým dik olarak yetiþtiren,
Heybemdeki bir lokmayý baþkalarýyla bölüþtürmemi öðreten,
"Komþun aç iken sen uyuyamazsýn" diyen,
Sýkýntýlý darda olana kucak aç
"Kul bilmezse allah bilir",sen doðruluðu seç
Sözleriyle terbiye veren,
Hiç kimse için kötü düþünme diyen
Taþ ile vurmak isteyene sen canýn yansa da ekmekle karþýlýk ver
Sakýn hiddete kapýlýp yanlýþa düþme, nefsin kurbaný olma,
Senden çok daha kötüleri olabilir hayatta,
"Özenme Kýnama"
Ýbret al ders çýkart diye nasihat veren

"Babamýn kýzýyým".

Ben þair deðilim
Eskilere kulak veririm topraðým özüm kýymetlidir benim
Yoðrulmuþ hamurum,dürüst kiþilikle
Ta çocukken iþlemiþ atalarýmýzýn sözleri kulaklarýmýza küpe.
Yer etmiþ söylenen sözler ibret alalým diye.
Þimdilerde bunlar sermayem
Kýssadan hisseler ,alýnan terbiyeler örf adetler.

Dedim ya ben þair deðilim.

Duyguyla yetiþtirildim sevgiyle büyütüldüm,
Yeri geldi amansýz aðladým ,yeri geldi zamansýz güldüm,
Keskin kýlýcýn iþlediði ilahi adalete gayri yetmedi gücüm
Ama hep insan olabilme yolunda iz sürdüm
"Kefenimin cebi yok ne ekersem onu biçerim"
Varlýða da, yokluða da, sevene de, sevmeyene de, eyvallah derim

Ben þair deðilim özüm sözüm bir benim,
Baþýma gelene de, gelmeyene de hamt edenim,
Kýyaslamayýn baþkalarýyla öyle ihtiþamlý deðilim
Fakir ruhum, sabýr yoldaþým, aç gözlü deðil gözlerim
Tek sermayem dostluðum, birde kocaman sevgim
Ýnanýrým her þeye, bir tarafým hep saftýr benim
Ama kýzýnca öfkelenince ise deli tarafýmý çýkartmayýn derim
Yufkadýr yüreðim, üzgündür hislerim.
Aðlamayý yastýða,Gülmeyi dudaklarýma miras býrakmýþ
Ben sadece,
Duygularýmýn dilencisiyim

aleyna ýrmak 22:11:2012 02:10

Sosyal Medyada Paylaşın: