EYLÜL ACILARI

Islak þiirler dökülüyor gözlerimden ;
Ýçimde sonsuz aþkýn vardý,
Gözlerinden gözlerime yükledin...
Kalbimde yanan bu sevdayý.
Sonra,aramýza dikenli teller gerildi,
Ne olur, sorma bana artýk hiç bir þeyi...
Bizim kaderimize de ,
Ayrýlýk yaðmurlarý yaðdý.
Sarý bir hazana döndü yaþamak,
Yüreðim bambaþka atýyor acýlarla...
Bir güz þarkýsý söylüyordu dudaklarým.
Baþým, buðulu camlara dayalý serince;
Karanlýklara yaðan yaðmurun,
Þarkýsýný dinliyorum.
Hasret bir baþka vuruyor,
Yüreðimin en uzak köþelerine.
Bir daha sýrýlsýklam oluyorum,
Gözyaþlarýmla...
...Ve iþte;
Eylül acýlarý çöküyor gözlerime,
Öyle ölmüþüm ki;yoksun diye...
Çýkamýyorum karanlýklardan.
Sosyal Medyada Paylaşın: