Göçebeyim belki de ben, yurtsuzluðu mekan tutmuþ yüreðimi bir o yana bir bu yana savurup duran poyraz, saçlarýma düþüp duran yýldýzlara raðmen bir türlü büyüyemeyen çocuk yanýmla.
Nereye gitsem huzursuz bir poyraz düþ izimde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Güçlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.