MEMLEKETİM

Duydum kara bulutlar dolanýyormuþ
Hüzün yaðmurlarý yaðýyormuþ üstüne
Sessiz sessiz hýçkýrdýðýný duyuyorum
Kan kusuyormuþsun sevgili memleketim
Tertemiz yüreklere kin ve nefret aþýlanmýþ
Nifak tohumlarý serpilmiþ kardeþler arasýna
Aðalar, beyler oturmuþ, makamý konaklara
Yiðitler bi çare kalmýþ, taþ kaynar ocaklarda

Sokaklar tekin deðil, barut kokuyor dört yaný
Geceler daha karanlýk köþebaþlarý tehlikeli
Can çekiþiyor akþam sefalarý, dost sohbetleri
Bir bir düþüyor dillerden, memleket türküleri
Bir ateþ düþmüþ þehrin tam ortasýna
Dokunan yanýyor, gören yanýyor
Ey bahtý adýndan daha kara memleketim
Yýkmalýsýn, yakmalýsýn bu töre cehaletini

Aklýna hükmeden beyliði yok etmelisin
Sen kaç kere viran olmuþ, yine doðmuþsun
Harcama gençlerini, yetim býrakma çocuklarý
Hiç bir aðýt kar etmez, hiç bir dua temizlemez
Bunca can, bunca kurban, yetmedi mi töreye
Daha kaç çaresiz bakýþ, kaç dul gelin lazým
Daha kaç katliam lazým, kaç yýkýlan ocak
Daha kaç tane fidan dalýndan koparýlacak

Çalýnmýþ çocuklarýn kekik kokulu gülüþleri
Bakýþlarýnda öten serçeler bir bir ölmüþler
Ey yýrtýk gelinlikle, dul kalmýþ memleketim
Avazýna düðümlenir ve aminsiz kalýr dualarýn
Baðrýnda kaç tane sahipsiz çýðlýk var bilinmez
Mezarlýk dolusu hayal kýrýklýðýn ve umutsuzluðun var
Bir hikâyenin ilk sayfasýnda vurulmuþ kahramansýn
Her satýrýnda hece hece ölüyorsun memleketim

BEÞÝR ÇÝTAK



Sosyal Medyada Paylaşın: