Ne yangýnmýþ arkadaþ
Nere dönsem bir meþale görüyorum
Kül oldu herkes kendi dünyasýnda
Çýkartamadýðým yangýnlara sövüyorum
Ne gemi kaldý ne liman
Bir ben miyim ayakta dimdik duran
Þehirler bile kurtulamadý elalemin yangýnýndan
Bir hýnzýrlýk yüzümde sadece gülüyorum
Ne yýldýzlarý yakmadýklarý kaldý
Ne günü geceye ne geceyi güne katmadýklarý
Onlar yakýp yýkarken bir ben duruyorum
Býrakmadýlar gideyim
Pervane gibi dönüyorum
Vur topraðýma kazmayý
Semada uzanan bir el görüyorum
Duyuyorum gel diyen sesi
Sessizliðinde ölüyorum
Ýsterdim ki þu berduþlar gibi olmayý
Gamsýzlýðýn kitabýný açmayý
Hep bir aðýzdan duvar duvar
Aþký bir slogan gibi yazmayý
Birde bize layýk görenler var boþluðu
Suspus oturup bir köþeden izleyenler var
Hani yaðmurlar denizler okyanuslar
Hep üstümüzde mi olacak þu kara bulutlar
Ýskelede ellerim boþ bir salýncak yürüyorum
Madem ortalýk yangýn yeri
Söyleyin ben neden üþüyorum...
Serdar KURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.