her þeyin yüzdüðü derede yüzünün yara izleri omzuna yaslanan bir ölü aðaçlarýn köklerini sökmüþ ve oturmuþsun serçe parmaðýnda uzun beyaz bir kurdele bahçede tomurcuklanan bebekler için pencere kapatýlmýþ yürek sönmüþe yakýn bütün aðaçlar uyumuþ son yaprak düþerken gözlerimi kapadýðým derede gecenin kökleri
þehir bir mevsimi geveliyor aðzýnda
artýk tutamýyorum sözümü tüm kapýlar kapatýlmýþ söndürülmüþ yankýlar düþler kýrýlmýþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ebru Erten Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.