Şehitler Ölmez

ÞEHÝTLER ÖLMEZ
Evlat acýsýný, çekmeyen bilmez
Çeken analarýn, hiç yüzü gülmez
Þehit olur diye, aklýndan geçmez
Þehitler ölmez, bu vatan bölünmez

Ateþ düþtüðü, yüreði yakýyor
Oðul þehit olmuþ, ana bakýyor
Gelenler oturmuþ, aðýt yakýyor
Þehitler ölmez, bu vatan bölünmez

Ülkemin ufkunda, güneþ batýyor
Þehidim vurulmuþ, yerde yatýyor
Her þehit, Vatana deðer katýyor
Þehitler ölmez, bu vatan bölünmez

Babaya sorarsan, vatan sað olsun
Nerde hain varsa, Allah’tan bulsun
Benim oðlum gitti, baþkasý kalsýn
Þehitler ölmez, bu vatan bölünmez

Vatan topraðýnda, þehidim yatar
Vatana can verir, özgürlük katar
Göz yaþý sel olur, düþmaný yutar
Þehitler ölmez, bu vatan bölünmez

Sýrada kim varsa, hemen o gelsin
Vatan için akan, kanlarý görsün
Nerde hain varsa, hesabý versin
Þehitler ölmez, bu vatan bölünmez

Bütün dualar, þehitlere gitsin
Kaný yerde kalmaz, o rahat etsin
Mezarda þehidim, nurlanýp yatsýn
Þehitler ölmez, bu vatan bölünmez

Yattýðýn o yerler, hep cennet olsun
Akan kan kurumaz, yerinde dursun
Oðlum þehittir, hak yerini bulsun
Þehitler ölmez, bu vatan bölünmez

Midayet yazarsýn, dertler hiç bitmez
Vurulup düþmesi, gözümden gitmez
Alýn yazýsý bu, ona güç yetmez
Þehitler ölmez, bu vatan bölünmez
(0063) Ekim 1976
Þair Midayet Kara


Sosyal Medyada Paylaşın: