Gönlüm bir aþk yaþýyor kendinden bile gizli
Ýçimdeki yangýný bir türlü sonlatamam
Canana varan yollar çetrefilli, dehlizli
Bilirim, bilirim de gönlüme anlatamam
Kalben ne hissetmiþsem anlattým satýrlara
Candan çok deðer verdim baktýðým hatýrlara
Faydasýz, yüreðimi adasam yatýrlara
Hissetmeyen kalplere adýný çýnlatamam
Bazen aklýma uyar, kendi kendime derim
Hep hasret çekmekteyim yanmak mýdýr kaderim
Gün gibi aþikâr ki gönlünde yoktur yerim;
Artýk yorgun gönlümü beyhude inletemem
Sinemi sarmýþ bu aþk, kandadýr, þiryandadýr
Bundandýr yorgun gönlüm kadere isyandadýr
Sanmayýn yaþanana Coþari nisyandadýr
Bir aþka esir gönlüm, sözümü dinletemem
Ýbrahim COÞAR