Kül

Hiç ummadýk bir anda geliyorsun aklýma,
Biraz hüzün kaplýyor vücudumu,
Sana kavuþamamak yoruyor bedenimi,
Sen aklýma gelince bütün düzenim deðiþti.

Sonra gülüþün,
Bir çocuk masumiyeti gibi,
Ben sana nasýl kýzabilirim?
Ya kal ya da git nasýl derim ki.

Kal desem yanacaðým,
Git desem kül olacaðým,
Ben uðruna yanmayý seçsem bile,
Sen gidiyorsun iþte.

Biraz baksana,
Sevenin ahýný almak korkutmuyor mu seni?
Ama yok korkmazsýn ki,
Sana kýyamayacaðýmý bilirsin ,
Ama iþte bunu bilsende gidersin,
Ve beni kül edersin..



Sosyal Medyada Paylaşın: