GECELER

Ne zaman akþam olsa yaralarým deþilir
Dertleri yüreðime döküyor bu geceler
Sanki ruhuma derin dar kabirler eþilir
Ruhumu bedenimden çekiyor bu geceler

Derin bir sessizlik var tabiat da uyuyor
Sesimi yalnýz sade Yüce Rahman duyuyor
Ölmüþüm de üstüme gassallar su koyuyor
Kabus olup üstüme çöküyor bu geceler

Aslýnda geceleri göstermezdi acýyý
Saklardý yüreklerde gizlerdi hep sýzýyý
Dalýp düþüncelere hatýrlasam maziyi
Bir yük olup boynumu büküyor bu geceler

Çekilen acýlara þahittir daðlar taþlar
Hüzünlerden eðilir dik görünen o baþlar
Bedenimi ýslatýr gözden dökülen yaþlar
Dünyayý üzerime yýkýyor bu geceler

Kaçamazsýn bir yere kendini kandýrýrsýn
Ruhunu tesellisiz bir hüzne bandýrýrsýn
Ateþ eder har eder yandýkça yandýrýrsýn
Ateþlerde kavurup yakýyor bu geceler

Ayhan Kocabay

Deðerli kalemlerden

Þairlere ilhamdýr gecelerin efsunu
Yalnýzlýða arkadaþ kalemedir meftunu
Þiirlere biçilir allý morlu kaftaný
Kalemi hece hece dokuyor bu geceler ...Kardelen ...Hocama teþekkürler

Uzun düþündüðüm yol artýk daha kýsaldý
Gecenin tüm yükünü birde üstüme sardý
Kendimi mi yitirdim aklým nerede kaldý
Ýçten içe beynimi söküyor bu geceler...Ýshakaras...Üstada teþekkürler




Sosyal Medyada Paylaşın: