~PENCERE ~

Bir sigara daha yaktým
Gecenin bir yarýsý zifiri karanlýðý aydýnlatan
Sonra döndüm pencereme
Seni hayal ettim her dumanda

O kadar çaresizim ki
Dört duvar mezar olmuþ gibi
Ellerimden tutup almayacak mýsýn beni
Bu zifiri karanlýðýn içinden
Ordasýn gitmedin biliyorum, ses ver, ne olur

Belki de umrunda bile deðilimdir
Oysa ben aldýðýn nefeste huzur buluyorken
Kaç asýr geçerse geçsin
Þaþýpta kapýmý çalmayacaksýn biliyorum

Ve birgün gelecek
Ölmüþ diyecek lügatlar ölmüþ
Ýþte o vakit
Sözde nefret ettiðin bedenimi,öz de ne kadar sevdiðini anlayacaksýn.

Bir þans vermeni bekledim oysa
Eskiden bana bakan gözlerin vardý
Þimdi hiçbir þey yaþanmamýþ gibi baþkasýna bakan
Ne kadar tuhaf deðil mi?

Nerden bilebilirsin ki
Hayata küsen bir insaný
Hiçbir þeyde huzur bulmayan gözlerimi
Aklýma gelince sen ,kaybettiðim kalbimi

Ýçimdeki seni anlatmak geldi ,içimden
Geceleri sen gelirsin diye gözlediðim
Pencereme siluletin yansýrdý
El verince bir anda kaybolan

Þimdi býrak
Senin üzerimi örttüðün gibi örtsün toprak
Yanýma gelmekten aciz bedenin
Birgün olur, doðar mezarýmýn karþýsýnda
Açýlýr belki pencere, sen dolarsýn içeriye


Sosyal Medyada Paylaşın: