maðara þarkýlarýnda vardý uzak manifestoya yazýlmýþ gömülmüþ ve gidilmiþken zeytin aðaçlarý söylenir kalbimde ne güzel söylenir ah davullarý çalarken sarýp ellerine renkleri adasýnlar diye yaðmurun heykeline ve lydia’nýn gözlerine saparnanýn dikenini.
ve sonra ben geldim karanlýðýn aðzýnda soyundum çýplaktým gergeflenmiþ mekik oyasýnda sokup baldýrlarýma bir avuç iðneyi zehrini çektim yýlanlarýn gecenin derinliðinde baþka kimseler yoktu bir pars postu biraz meþin fiþekliðim sana baktým lydia düðüne baktým cenaze alaylarýna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.