insanlara inancýný, hayata bakýþýný sormayýn iþin varmý, saðlýðýn nasýl açmýsýn, diye sor bir gün gelecek hiç gülmeyecek yüzler insan robot ayrýmýný yapamayacaklar kim gerçek, kim yapay, nereden bileceksin insanlar robotu, robotlar insaný üretecek insanlýðýn sonu yapay zekadan olacak çýðrýndan çýkacak nesiller kaçacak bir yer arayacak lakin bu nufus artýþýyla dað taþ dolmuþ olacak
daha bu günler iyi günlerimiz o çok sevdiðimiz çocuk ve torunlarýmýz çekcek kahrýmýzý mahvedilen zehirli bir dünyaya doðru gidiyoruz inkalar kadar mutlu olamayacaklar paranýn kirini esas o zaman göreceksin taþ binalar mabedin olacak somurtacaksýn,hýrçýnlaþacaksýn sevgi nasýl bir þey unutturacaklar bulutlardan çamur yaðdýðý günler gelecek çiçekler renk vermeyecek kimyasal bataklýðýnda tohumlar ölecek iþte o gün sinyal savaþlarý baþlayacak iþte o gün ürettiðin tüm silahlar elinde patlayacak korkacaksýn bombalarý koyacak yer bulamayacaksýn bir sinyal imha edecek, kendi ürettiðinle öleceksin bakir bir yer kalmadýðýnda, ne yaptýk diyeceksin....
Mustafa Yaman 29 ocak 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.