Gün ýþýðýna muhtaç tenim Acýya bel baðlamýþ yaþým Sigara dumanýnda eski bir nefesim Kýrýk düþlere muhtaç bir dilenci !
Ömrümün son deminde sallanýyor yaðmalanmýþ umudum Gözlerim devriliyor uçurumun kenarýndan Unuttum diyen dilim kanýyor Yine asiliðin kaybediþine asýlmýþ kazanýlan yarýnlar Ertelenmiþ dünlere adanmýþ sur’un sesi Ömrüm ömrüne emanetken Ömrüne baþka ömür deðmiþ !
Ah ben ! Her þeyden vazgeçmiþken Tüm renklerim siyaha çalarken Güneþimi yitirmiþken Yaþamýmýn güneþi Gözlerimin ýþýðý Siyahlarýmýn rengi olmuþtun !!!
Ýçim sus kan akýtma geceye Yakamozlarý köreltme ay’ýn perdelenmiþ yüzünde Kirpik arkasýna sakladýðýn dünyana el sürdürme öfkenle Ah içim sus susta Umutlarým koþarken gecenin parýltýsýnda Her þeyi yakayým yýkayým ve gideyim !
Yine yalnýzlýk Yine yaþ Ve yine gece
Þimdi ben sensiz gidiþlere yelken açtým Sessiz pes ediþlere boyun eðmekteyim Þimdi ben yýlgýným Þimdi sen yoksun Senli ama sensiz yollara Gebe ayaklarým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
paRadoX... Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.