YAMAN AYRILIK (447.)

Ne kadar zor bilirmisin nereden bileceksin ki
Bu kadar yakýnken ulaþamamak sana
Nefesini hissederken öpüþlerine hasret kalmak
Bil ki fýrtýnalar kopacak bu sevdanýn sonunda

Ayrýlýk rüzgarýyla denizler kabardý
Martýlarýn çýðlýklarý gökleri yardý
Öyle bir yaktýn ki kalbimi olmaz bundan beteri
Bir alev sardý birden içimde ki hisleri

Gittiðin günden beri dinmedi hiç ahlarým
Ýsmini her anýþta süzülür göz yaþlarým
Nasýl tarif edeyim bilmem ki hicranýmý
Anlatmasý çok zor kalbimin hüsranýný

Tükendi mevsimler ne bahar kaldý ne yaz
Saçlarýma ak düþtü oldu bembeyaz
Sana olan sevgim hasretim tükenmedi
Söyle sevgili söyle bu ayrýlýk nedendi

Ayrýlýðýn acýsýný kalbimde duya duya
Baþýmda saç kalmadý saçlarým yola yola
Aðlasam neye yarar bakýp bakýp yollara
Anladým ki gittin sen asla dönmeyeceksin

Madem sevmeyecektin umut vermeyecektin
Seher yeli gibi gönlüme esmeyecektin
Selamsýz sabahsýz çekip gitmeyecektin
Seven kalbim incindi sakýn dönme geriye




Fatma Ayten Özgün











































Sosyal Medyada Paylaşın: