Yine bürünmüþ gökyüzü Karanlýklar ülkesine, Eþsiz bir sedayla gezindim Sensizliðin gölgesinde Yaþamaktan korkuyorum Senin için yaþadýðým için Ýçimdeki ahengin serzeniþini Döküyorum kaleme.
Kuru bir yapraðýn dalýndan kopup Düþmesi gibi düþüyorum ateþe Mavi gecelerin altýnda yatan Sýcak bir gölgeydin üstüme sinen, Soðuk gecelerin sendin Sýcaðý içime sindiren Unutmaya çalýþtýðýmda yenik düþtüm, Her seni anlatmaya çalýþtýðýmda Yenik düþtüm hayata.
Aklýmda sen fikrimde sen Yine bir sonbahar akþamý elimde Bir önümde bir kâðýt Yine o kalem anlatýyor seni kâðýda, Kazýyor resmini kalbimin en ücra köþelerine Anahtarý sende olan kalbinde Esir kalmýþ bu bedenim Sükûnetim yorgun suretim yakýn Sarýlma özlemiyle seviyorum sevgili.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.