Başlık ANA öyküsü,eski notlardan düzeltilerek oluşan bir şiircik işte Nokta!

Ana!
Ey ana!
Seni düþündüm bugün uzun uzun
Dedim, bir kusur bulayým sana
Buldum , buldum ana, caným ana;
Bize hep sevgi öðrettin, asýrlýk ömür boyu
Nice acýlarý, sabýr ile, bal ile karþýladýn
Gülü bile dikensiz gül olarak aþýlamýþ
nakþ etmiþsin içimize benliðimize

Ana, caným anam!
Yetmiþlerimi yaþarken gördüm ki
Hayat sade dikensiz gül bahçesi deðilmiþ,
kara çalýsý
çakýr dikeni
eþekarýsý da varmýþ meðer,
arka bahçesinde hayatýn.

Ýnsan denen beþerin
kimileri içinde sevgi melekleri
kimileri içinde þer þeytan melekleri
kimileri içinde silinmiþ senlik benlik
kimileri içinde cinlik hinlik kinlik…
temizlenemez kirlilik kan kirliliði…

Ya ana!...
Ýþte bunlarý öðretmedin bize…
Öðretmedin bana M u s t a f a’ n a!..
Eski notlardan / düzeltilerek



Sosyal Medyada Paylaşın: