bu mevsim yaşlanıyor
cama konan bir kaç yaðmur damlasý
sonbaharýn gözyaþlarý gibi
geride sulu bir yol býrakarak
gözümün üzerinden süzülüp iniyor
camýn önünde ölmek üzere birkaç sinek
ara ara hüzzam bir beste eþliðinde
dönüp duruyorlar
kimisi ters yatmýþ
tozlu kanatlarý çoktan kurumuþ, nefesimle oraya buraya
durmadan sürükleniyorlar
uzaða dalmýþ gözlerle
dersliðin camýndan bakýyorum
geniþ avuçlarýmda
dumanlý kafam
iyice yitip gidiyorum
dýþarýda ölgün bir güz
týpký benim gibi
orada durgun bir gölün içinde gibi durmadan yaþlanýyor
kayýsý aðaçlarý da öyle
rüzgârla gazel üstüne gazel döküyorlar
bu mevsim yaþlanýyor
zaman yaþlanýyor
ben yaþlanýyorum
bu aralar
serçeler akþama kalmadan
bitmeyen þarkýlarýný da yüklenerek
yakýndaki gölün sarý sazlýklarýna uçuyor
kýþ belli ki yakýn bir yerlerde geceliyor
yer yer aralanan bulutlarýn ardýndan
içimi üþüten kýþýn
uçsuz bucaksýz ovanýn ufkundaki daðlarýn eteklerinde beklediðini görüyorum kar her geçen gün
biraz daha aþaðýya, ovaya iniyor
spor salonunun orada
güz arpasý yeþermiþ tarla ile okulu ayýran hisarýn arkasýnda
renk deðiþtiren aðaçlarýn duldasýnda
bir iki beyaz önlüklü öðretmen
arkalarýna sakladýklarý kapalý avuçlarýnda dumanlar
güzün ekþiyen renkleri gibi
dökülen aðacýn yapraklarý gibi
uzayýp giden bir rüya misali yavaþlayan
sonbaharýn ruhunu ellerimle yakalýyorum
öpüp havaya uçuruyorum
içerde sýcacýk bir nefes buharý
içerde öðrenciler dalmýþ
kitap okuyorlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.