elbette umutlarým vardý benim de, sonra ne oldu onlara hiç bilmiyorum, en son hatýrladýðým da, bir yol ayrýmýndaydýk beraberce, ben bir tarafa,o bir tarafa yürüdük ayný yola gideceðimize, ne tuhaf, umut benim umdumdu ama, umudu kesmiþ olacaðýz ki yine de birbirimizden, arkamýzý dönüp bakmadýk bile, ben bi ara seslenecek oldum, heyyy nereye, vazgeçtim, o gün bu gündür ayrýyýz, küs’müyüz,kýrgýn’mýyýz, oysa insan umutlarýyla yaþarmýþ, pardon da, ’bu ne sevgi ah,bu ne ýzdýrap’, o zaman.........
Emine rezzan sipahi
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan sipahi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.