ANADOLU KADINI

ANADOLU KADINI

Önünde peþtemalý, vazgeçilmez bürüðü
Sözü özünde tartar Anadolu kadýný
Kýþýn köydür mekaný, yazýn yayla yörüðü
Anadan doðma merter Anadolu kadýný

Güneþ,doðmaz üstüne, gecede gün bitirir
Er gibi kýzak yükler, odununu getirir
Elinin emeðini kasabaya götürür
Alýcýsýna satar Anadolu kadýný

Kör dumandan ötürü, yolunu görmez iken
Geceleyin ormancý izini sürmez iken
Yaþ aðacýn yanýna baltayla varmaz iken
Zorunlu kayýþ atar Anadolu kadýný

Önce yýkar derede, koyun kýrpar kýrklýka
Çevirir bostanýný, dikenli tel sýrýkla
Haramdýr uykularý yola çýkar tarýkla
Tozu dumana katar Anadolu kadýný

Edebi örtü etmiþ daðlar gibi zorludur
Mangaldandýr yüreði nazarý fosforludur
Ayaklarý nasýrlý, zülüfleri karlýdýr
Bazen feleðe çatar Anadolu kadýný

Vara yoða karýþmaz, kör ise gittiði yer
Suizanda bulunmaz "vebali boynuna"der
Konu vatan olunca aslanlar gibi kükrer
Þinel’imle saf tutar Anadolu kadýný

DÖNDÜ DEMÝR ÞÝNEL ÞÝÝRLERÝ YÜREÐÝN SESÝ’NDEN
Sosyal Medyada Paylaşın: