Biz var mıydık?

Kumral mevsimlerine deðmiþtim senin
Biriktirdiðin kitap ayraçlarýna
Uyku arasý sýçramalarýna tanýktým
Geceyi bekleyemeyen seviþmelerimiz
Ve konserve kapaklarýný açarken kanamasý ellerimizin

Bazý akþamlara ýsmarladýðýmýz raký sofralarýnda
Maziyi tütsülerdik
Kollarým hep boynuna dolalý
Ve ulalýydý adýn dudaklarýma

Bisiklet binerdik pazar sabahlarý
Göl kýyýsýnda yürürdük
Sýrf oradaki kurbaðalarýn seslerini severdin diye sen

Acýya sürüklenirdi bileklerimiz
Koyu, sade zamanlardý
Kýrýlgandý hayallerimiz
Uçan sandalyelere týrmanýp
Kaybolmuþ çocukluðumuzu özlerdik
Söylesene
Neydi görünmez yapan ikimizi?
Biz var mýydýk...
Sosyal Medyada Paylaşın: