Simalar tanýdýk gözlerimin aynasý kýrýk camlar þiþeye dolmuþ içilmiyor Ve umut denen þey yeþerdikçe biçilmiyor Renkler senin için var sanki sende yoksa bilinmiyor Sen dönmessen ay duruyor yaðmurlar ve bulutlar hiç gitmiyor
Benliðimde çalan bir senfoni adý yalnýzlýk sesi ilk günki gibi hiç kýsýlmýyor Dudaklarýndan süzülen her kelime sahipleniyor dünyayý diyor ki bu bizim yol Sana sarýlmak keskin býçaklara dayanmak olsada doyurmuyor Gönül senden baþka biþey bilmiyor Kulaklarda hep ayný ezgi sesini martýlar mý getiriyor Okyanusun ortasýnda kalsam seni bulmaya erinmiyor kollar Kaçsamda kaçamýyorum sana çýkýyor bütün yollar
Þiir: Ýbrahim Bitkay
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rigormortis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.