Sessizlik korkutmaz beni ne güzeldir bazen , bazen sadece sessiz Ne kadar hýzlandý doðum günlerim anlatamam , utanýrým yaþýmdan çünkü genç olmama raðmen fazla yaþayamam; utanýrým. Sessizlik, en güzel zamanlarým, ah ne kadar hoþlar! Aklýmdan geçiririm zaman zaman, üç beþ parçadan ibaret geçmiþim ve geçip giden insanlar. Önce çocukluðum , ilk arkadaþlarým; tabi dostla arkadaþ ayný þey o zamanlar , isimlerini hatýrlamadýðým komþular, hayal meyal bir þeyler, hatýralar, büyüdüðüm yerler, farklý sokaklar , hatalar , piþmanlýðým , utandýðým zamanlar , ilk aþkým , son aþkým, ölen yakýnlar , görmediðim yakýnlar , daha gömmediklerim ve hüznü. Sadece gülmeyi amaçlamýþtý insan, aðlaya aðlaya , öðrene öðrene , gülecekti en sonunda .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Canes Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.