Ah Gönül

Bakýnca öylece uzaktan,bilinmez asla
Saklýsýndadýr derdi insanýn deðil beden de
Ne hekim anlar bunu, ne zaman olur çare,
Bir yazýdýr ki bu yoktur alfabesi
Ruhundaysa dert insanýn,sevgidir tek çaresi.

Yine düþüyorum yollara, ne gelir elden
Gidiyor solmuþ bir yaprak, kalan ömürden
Alýþtým diyemen asla bu ayrýlýklara,
Mutluymuþum gibi, sahte rol yapamam ya.

Biteviye deðil bilirim silsilesi dertlerin
Üst üste gelir sinsice sabýrdýr derim
Boðacaktýr bir ýþýk, zifiri karanlýðý
Özlemle bekliyorum doðacak þafaðý.

Duygular karmakarýþýk yine zihnimde
Toparlanmak istiyorum tüm gücüm ile
Ne mekân tanýdýk bana,ne de bir nefes,
Takmýyorum rutinleri artýk, benden de bir pes.

Çanta,valiz hazýrlýðý ne de kolaydýr
Ayrýlýr birkaç elbise,iþlem tamamdýr
Önemli olan ne valiz,ne de çantadýr,
Ruhun aykýrýysa dostum,halin haraptýr.

Ne yapalým hicranlar var, istemek de
Girer araya þu gurbet,özlemler cepte
Yine kavuþulur nasýlsa, vakit gelince
Dedik ya içte sýkýntý, deðil beden de
Söz geçse de bedenlere, geçmez ki gönle.

Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın: