Vijdan
Vijdan
Yanýmda biri belirdi
yüzüme sevgiyle baktý
elini tutup yürümek istedim onunla
bu uzun ve güzel yollarda
sordum ona sen kimsin
nereden gelir nereye gidersin
dedi ben vijdaným seninle olurum
insanda bulunur baþ köþede otururum
bazý kimseler anlayamazlar beni
beni tanýmak için insan olmak gerekli
görünmezim duygu ve hisle anlaþýlýrým ben
sezgilerle olurum insanlara egemen
insanlar yanlýz kalýnca farkýma varýrlar
iþte o zaman ne olduðumu anlarlar
sýðýnýrlar benim vazgeçilmez kimliðime
hep yardýma koþarým görünmeyen ellerimle
kalabalýðý sevmem kaybolurum orada ben
içini dinlersen ulaþýrsýn sezgi ile sen
ulaþacaðýnýz tek yol vardýr bana oda sevgiyle
girilirse emrime gem olurum tüm kötülüklere
ey insanlar, ilk beni tanýyýn beni öðrenin
akýn akýn vijdanýnýzýn sesini dinleyin
kendinizi tanýrsanýz beni o zaman anlarsýnýz
unutmayýn, zararýn neresinden dönerseniz kârdasýnýz
Halil Yýlgör
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.