yokluðunu hangi dil hangi tercüman çözer bu hasreti hangi kelimeler anlatýr sana özlemimi hissettiðim acý gerçektir gözümden dökülen yaþlar suratýmý ýslattýðýnda anlarsýn, kollarýnda seninle hayatým son bulduðunda
büyüyen bu duman kalbimin kara sisi ben hiç geçmedim o sokaktan sen bakarken ardýmdan dur bile diyemedin ey cesaretsiz ve ürkek korkma, içinde benden kalan iyilikleri alýyorum usulca kötü anýlarý senin eserin olarak sunuyorum tüm aþýklara
hep suçlarlar ya kaçanlarý senden mi kendimden mi kaçýyorum uzaklara ayrýlýk acý verirken bile bana kýrýlmýþ can parçalarýn batýyor ruhuma kanatlarým kýrýldý savurdum rüzgara öyleyse bir hoþçakal býrakýyorum sana ve kara sevdama
þiþmiþ gözlerin uyuþmuþ zihninle göz gezdirirsin bencil dünyanda þaka mý bu diyerek uyanmak istersin ya gerçeklerden aþkýmýzý cehenneme nasýl attýðýný o an anlarsýn ey zavallý yar mavisini alýyorum gökyüzünün siyahýný býrakýyorum son kez ELVEDAYA Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZLIM CAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.