SEVGİ EVİ

Biz üç kardeþiz,
En küçükleri ve tek erkek olan benim,
Iki tane de ablam var benim.
Annemi ve babamý sorarsanýz...
Varlar aslýnda, ama yoklar iþte.
Býrakmýþlar bizi ^Sevgi Evi^denilen yere.
Aslýnda istenmeyen ve anne babasý ölen çocuklarýn durduðu yermiþ orasý,
^Sevgi Evi^dediler bize.
Bilmiyorduk ki,
Çocuktuk iþte...

Üçümüzü de farklý yerlerde,farklý ^Sevgi Evlerine^vermiþler.
Ayýrmýþlar bizi..
Üç kardeþi ayýrmýþlar.
Ama ben çok aðlarmýþým,ortanca ablamý istermiþim hep,
En büyük ablam 13 yaþýndaymýþ onu pek hatýrlamýyorum ben,
^Sevgi Evine^verdiklerinde 3 yaþýndaymýþým bu yüzden.

Ortanca ablamý getirirlerdi bazen yanýma,
Uyurduk beraber,sarýlýrdý bana,
Bende ona sýmsýkýca.
Yabancý bir yerde,
Hiç tanýmadýðýmýz insanlarýn içinde..
Hiç kimsemiz yoktu ki bizim...
Sevecek...Inanacak...Güvenecek...

En büyük ablam þanslýymýþ,hemen evlat edinmiþler onu.
Ama nerede?Nasýl? Mutlu mu?bilmiyorum.
Yani
Anne ve babamýz gibi þiddet uygulamazlar diye temenni ediyorum.
Çünkü evlat edinen insanlar,çocuk hasreti çeken insanlar.
Severler demi ablamý,görmediði sevgiyi,görmediðimiz sevgiyi verirler.
Seni özlüyorum,seviyorum ablam...

Bir sene oldu "Sevgi Evi"denilen yere geleli,
Kimse istemedi bizi.
Birkaç evde durmuþuk ortanca ablamla,
yani evlatlýk almýþlar ikimizi,
Ama býrakmýþlar geri,çok yaramazmýþým.
Özür dilerim ablacým,mutlu olmana engel oldum.
Ordan kurtulduk diye çok sevinmiþtin,tekrar geri geldik...

Neyseki son gittiðimiz aile çok sevdi bizi.
Sanki gerçek çocuklarý gibi.
Hatýrlatmadýlar hiç anne ve babamýzýn eksikliðini.
"Annem"dedim hep,
Baðýra baðýra "Annem"dedim.

Yaramazlýk yaptým biraz kýzdý,
Annem deyince yumuþadý,öptü beni.
Kýyamýyordu bize,
Çok seviyordu ondan heralde.

Olmuyormuþ uzun zamandan beri çocuklarý,
Hep istemiþler ama olmamýþ iþte.
Ama biz varýz artýk anne.
Öðrettin sevmeyi,sevilmeyi
Gösterdin anne sevgisini bize.

O,
Yani bizi býrakan anne ve babam kavga ederdi hep,
Bizi de döverlerdi anne.
Sen býrazcýk kýzdýn bize,
Sonra üzülüp sarýldýn,öptün anne.

Baþýmdaki izi sormuþtun ya anne,
Hani þu iki gülümün arasýnda,
Saçlarýmýn kapattýðý izi.
O bizi istemeyen babam yaptý anne...
Çok acýdý ama ben sustum anne,
Ablam üzülüyordu çünkü, belli etmedim anne.

Tek erkek benim ya anne ,
Hani sen ’adam benim oðlum ’diyorsun ya,
O yüzden ben hep ablamý teselli ettim ,
O da aðladý anne,Çok aðladý.
Iyi ki bizi býrakmýþlar anne,
Iyi ki almak istediniz bizi.
Sen bizim gerçek annemizsin artýk...
Ýyi ki varsýn ’ANNEM’
Sosyal Medyada Paylaşın: