Vicdan Aforizmaları

Vicdan Aforizmalarý

Dün hercai , yarýndan ümitsizim ne gezer ?
Vicdan sokaklarýnda ayak seslerim gezer

Ben güneþin baðrýnda alevlenen bir külüm
Ben güller bahçesinde gülden ayrý bülbülüm

Vicdanýmýn sýrtýnda taþýnan kimsesizim
Aþklarýn körfezinde köpüren bir denizim

Ey gökler meded eyle bulutlar aðlamasýn !
Gemilerinden yoksun denizler çaðlamasýn !

Vehim deðil , düþ deðil , vicdanýmýn sesi bu
Baðrýmda figan eden hayat meselesi bu

Kurþunlar vurdu beni topraklara serildim
Öldüm binkez tenhada ölümümle dirildim

Lokman hekim kar etmez ecinnili sarayým
Ýnsanlýk aleminde kapanmaz bir yarayým

Sevda bahçelerime düþüverdi kýraðý
Terketti peri kýzý kimsesiz kaldý daðý

Saçlarým kavrulurken kirpikler aðarýr mý ?
Ey vicdan sokaðýna isyanlarým varýr mý ?

Kafi gelirdi bana sevinseydi bir yaným
Sokaklar kadar ýssýz mezarlar kadar darým

Ölüm kussa silahlar kýlýçlar çýksa kýndan
Düþmanlarý neyleyim býkmýþým vicdanýmdan

Bir kuþ düþse dalýndan çýkýveren can benim
Vicdanlar sinesinde biçare vicdan benim

Bir aþ deðil , su deðil , nasýl olsun ihtiyaç ?
Sen kendine dost ol da yalnýz vicdanýndan kaç !

k.a.gazioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: