Açtýk gözlerimizi aðlayarak, Sonra oyalandýk binbir meþgale ile Þu fani olup da Anlarý imtihan olan dünyada. Biraz güldük kimi zaman Ve üzüldük vedalarla… Þükür buna da… Yaþamayý nasib edene, Güzellikleri gördürene, Bizi biz kýlana Þükür.
Not: Sözleri iki ayet meali ile bitirmek istiyorum.
Þüphesiz O güldürür ve aðlatýr. (Necm: 43)
Kim þükrederse ancak kendisi için þükretmiþ olur. (Lokman: 12)
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakanpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.