kalmadı artık

karlý yollarda zorluklarla yürürken ben
hep seni düþündüm düþe kalka giderken
ellerim hep ceplerimdeydi,aklým karýþýk
gözlerimden akan yaþlarý hiç silmedim

kimseler yoktu çevremde yollar ýssýzdý
soluklarým arkadaþýmdý saçlarým perde
aklýma doluþan senden kalan tek anýlarým
onlarý da aldým yanýma býrakamam hiç geride

artýk yeter dedim daha fazla dayanamam
noktayý koydum cümlede virgülle uðraþamam
sabýr filan bekleme benden seninle kalamam
hatrýn zerresi kalmadý zaten daðýldý gitti unufak

söyle kim sevdi seni týpký ben gibi ölürcesine
kim adam yerine koydu da aldý kollarýna seni
hangi gecenin karanlýðýnda öperek sevdi delicesine
sabrýn zerresi kalmadý artýk bende terk ettim seni

gözlerim yaþlý ben diplerindeyim kör duygularýmýn
ellerim ceplerimde yumruk öfkem doruklar da yorgun
ýssýz karlý yollarda sürünürcesine atar adýmlarým
ben harap ben yorgun ben bitik tarumar olmuþum

candan
23.1.2019
çarþamba-23.38
izmir

Sosyal Medyada Paylaşın: