ZOR BELA Zaman narin ve kararlý adýmlarýný atýyordu Gecenin zihnimde yer açtýðý Çýkmaz sokaklarýnda Gülüþün korkak bir savaþçý gibi Kaçýyordu köþe baþlarýnda Yükselen adýmlarýmdan... Ayrýlýðýn ilk günü gibi geçmeyecekti ya Geriye kalan ömrüm Ayrýlýk zor Yokluðuna dayanmaksa zor bela...
Geçit vermiyor duygularýma Mantýðýn dayandýðý yüksek duvarlar Vazgeçmek kanýtý olmamýþtýr asla Sevmemenin Seve seve ölürüm Seve seve giderim Sahiplenilmeyen bu aþktan Resmine doya doya bakarým Gittiðim uzaklardan Dayanýrým yokluðuna zor bela...
Susmak zor Ömre adanmýþ bir sevdanýn Arkasýndan açýlan avuç içlerine bakarak Arz-ý semaya kavuþan dilsiz yakarýþlar Ýlahi dayanaðýna teslim olur Ölüm sevdiklerine kýyak geçerken Sensiz yaþamak zor bela...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Esra Algan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.