HAL KALMADI (567)

HAL KALMADI (567)

Hatýrým sormasýn yanýma gelen.
Ben de sorulacak bir hal kalmadý.
Hasret acýsýný var mý ki, bilen.
Izdýrabým derin, mecal kalmadý.

Gözümü açmýþým tanla beraber.
Gençliðimi bedbaht eylemiþ kader.
Sevmiþim alamam nazlýmdan haber.
Gidebileceðim bir yol kalmadý.

Þöyledir, böyledir, nerden bileyim.
’Düþünme! Gül’ derler, nasýl güleyim.
Derdim bir deðil ki, ne söyleyeyim.
Tutunabilecek bir dal kalmadý.

Dertlenirim þimdi yaza, hazana.
Kader çizgimizde oyun bozana.
Yitik Ýlhan dönmüþ Zayi Ozan’a.
Kader sorgulayan bir kul kalmadý.

ZAYÝ OZAN - Ýlhan ATEÞ
Ordu, 15/06/1981 Prþ.
Yayýn : 25/01/2019 Cuma
www.edebiyatdefteri.com/siir/1211964/

Sosyal Medyada Paylaşın: