SESSİZCE...

Sükûtun diline kulak veren,
Aþkýn yüreði mecnun,
Deliliðinde…
Deli bir yüreði,
Senden baþka kim hapseder,
Sessizliðinde…

Ýlk deðildi kalan,
Öksüz, yetim yalnýzlýk…
Aþkýn her hücresinde mahkum,
Vuslatý bilmeyen,
Sessiz çýðlýk…

Sükûtum alevinde titrer,
Üþür can evimde…
Ýþte gidiyorum sensiz,
Dönülmez akþamlarým,
Ölüm sessizliðinde…

Zamansýz gelen her veda,
Hep yaðmurla gelir…
Bilmem her ayrýlýk,
Neden böyle zahmetlidir ?

“Sükûtun da bir sesi vardýr, onu duyacak yürek lâzým. . . ” Þems-i Tebrizi


Sosyal Medyada Paylaşın: