HEP ÇOCUK KALSAK
Doðar doðmaz aðlar hele bak þuna,
Sýðýnacak kucak arýyor insan.
Fark etmez yanlýþý doðrusu ona,
Sevildiði yere varýyor insan.
Ne güzel olurdu kalp sevgi dolsa,
Her zaman doðruyu güzeli bulsa,
Keþke büyümese hep çocuk kalsa,
Büyüdükçe vurup kýrýyor insan.
Tükenmez sanýlan tükenir yollar,
Göz açýp kapama süresi yýllar,
Baþlayýnca yýlgýn periþan hâller,
Kaybettiklerini soruyor insan.
Saðýrozan keþke dememek için,
En doðru kýlavuz Kur-an’ý seçin,
Aklý kullanarak dünyada geçin,
Yoksa yalnýzlýðý sarýyor insan.
................................ Þair: Ýsmail SAÐIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.