NEFİS VE İRADE

Yok mu her þeyde bir sýnýr sizce de?
Acýlarýn da var sonu, sevinçlerin de
Ebede giden yolda limit belli de
Bunu anlayacak o güzîde irade nerede?

Var sayalým ki ömrünüz uzasýn,
Hastalýk ve dertler sizden ýrasýn
Siz bir düþünün; bire karþý binler serilsin önünüze
Yoksa ortada mücadeleniz, akmýyorsa alýndan hiç teriniz,...
Varolmanýn anlamý ne, hayatýn ederi ne?

Ne olsun bir elim yaðda, ne de diðeri balda
Ýrademle, nefsimin dizginleri bende
Gerisi anlamsýz, geçersiz, bahane
Ümitlere giden yol emekten geçmeli
Mücâdele þevki, nefsi eðitmeli.

Aldýysanýz daha erkenden bu türlü feyzler,
Lokmanýn hakkýný da bilir akýl,nefsi frenler.
Yok ise kumbarada bu tür bir kývýlcým,
Ýlelebet nedamet bulamazsýnýz, bundan eminim.

Hayýr demek, bazen iletir hayra
Her þeyi al, yine de sýðmaz nefsi kaba
Zirvesinde de olsan hayatýn fark etmez,
Edepten münezzeh irade, sana kâr etmez.

Kamil kiþi bilir aslen hayrý ve þerri
Ýkisinin arasýnda uzanýr incecik bir yol
Hüküm vermede dikkatli ve sabýrlý ol,
Nefsini malup edenler, en hayýrlý kul.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın: