Geç vakitte doðar erken batar, Yoksa Güneþ küstü mü bizlere? Uykuyu arayanlar doyasýya yatar. Güneþ sýcakça bakmaz oldu bize.
Gündüzleri bulutlar kapatýr önünü, Yoksun diye öðleyin unuttuk öðünü, Nerede kaldý sýcak olan yaz günü, Güneþ küstü mü göstermiyor yüzünü?
Kavuran sýcaklýklar olsa da özünde, Eski parlaklýk, sýcaklýk yok yüzünde, Daha az görülüyorsun gökyüzünde, Güneþ küstü mü durmuyor sözünde.
Yakan sýcaklýðýný arar oldu insanlar, Soðuðu görmeyen sýcaktan ne anlar, Yüzünü gösterince sana bakar canlar, Güneþ küstü mü görülmüyor bu aralar...
Kuytu köþe, dulda yer arýyoruz artýk, Yaydýðýn sýcaklýk soðuða en iyi katýk, Geçen günler sýcaklýðýndan az tattýk, Güneþ küstü mü göklere doðru baktýk.
Bir iki ay daha böyleyim biraz sabredin, Üþümemek için soðuk yerleri terk edin, Biliyorum biraz gülsem sýmsýcak derdin, Güneþ asla küsmez lütfen bunu fark edin...
21.01.2019 Hasan Kaya Eðitimci-Þair-Yazar Sosyal Medyada Paylaşın:
ihsansan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.