İÇTEN BAĞLANMAK

gelincik çiçeklerinin gözleri siyah
beli ince kök salmýþ dere boyunda
esen bahar yelidir mevsimin sonatýnda

aðaçlarýn alacakaranlýk gövdesine
taþa tohum ekmektir belkide yaþamak
sonsuz göllerde sularýn raksý seni çaðýrýrken
bir oyundur bekleyiþtir belkide yaþamak

dereler akýp gitti derinden bir nefes al
gelincikler boynun büktü yol boyunda
kozasýndan çýkmýþ bir kelebek beyaz bir ölüm deðil
kanat kanat beyaz kelebekler baharda
yaþama sevincini içinde duyuyor musun

sularda fýsýltýlý kaygýlar
akþamlarda bir keman akordu inceden
gemilerin direklerinde turkuvaz bir umut
turkuvaz senin rengin sevgili
palamut aðaçlarý altýnda uyuyan çocukluðumdur çaðýran seni
yaþamak belkide bir taþa tohum ekmektir
içten baðlanmaktýr aðaçlara ve kuþlara

göçebe yolcular kýr atlarýný devþirip gitti bu handan
dolunay parçalandý son sularda
kambur sevdalarý uzaklaþtýrdýk sýrtýmýzdan
bozkýr güneþlerinde içinde susulamayan acýlar
bir tohum ki güneþler selamlar
yaþamak belkide bir taþa tohum ekmektir
içten baðlanmaktýr aðaçlara ve kuþlara

kara eþiklerde bitti sevdanýn ayaz günleri
zemheri gülüþlü aþklar taþgahlarda zincirli
gelincik çiçeklerinden çelenkler örsem saçlarýma
sonbahar sularýnda sustursan þakayýklarý
her aþk kendi ikliminde göçebe
kanatlarýnda hüzzam yollarýn göç türküsü
yaþamak belkide bir taþa tohum ekmektir
içten baðlanmaktýr aðaçlara ve kuþlara






Ömriye KARATAÞ





Sosyal Medyada Paylaşın: