Puslu havalarý sevmezdin görüþü kapatýr Çünkü senin gerçeðini açýða çýkarabilir. ’Baharý yüreðimde saklýyorum týpký sen Ne çýkar sevdam onu tutamadýysa
Bugün adýmlarýndan baþlýyor her þey Býrakýp gittin, ben kalarak olduðun yerde hareketsiz Düþen hep ben oldum en küçük kýmýldanýþýnda senden Yarým kalmýþ bir cümle gibi býrakýp gittin.
Bir aynadýr buðulanan buðularý daðýlan Sade bir sudur ateþte o sevimsiz gürültüleri yapan Zamandan korkuyorum Çünkü aþk sana benziyor Daha iyidir ya kendini yok etmek Elin sözüyle gereksiz övünmeyi terk et
Gece ve gündüz zinciri, kâinatýn sarrafýdýr. Beþikler uykusuzluklara aðlar Ben mýsralarýmý kerpiç gecelerinden çekmiþim Þu benim çektiklerimi görmeyeceksin Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafiz Karak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.