MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

*YÜRÜYORUM*
OZANMERDAN

*YÜRÜYORUM*




Yürüyorum!
Zamanýn uçsuz, bucaksýz dehlizinde
Bir umuda,
Kafamdaki þekillenmemiþ
Bir belirsizliðin içersinde
Sessizce
Yol alarak,
Kendimi sorgulayarak
Acýmasýzca;
Eleþtirerek,
Yürüyorum!..

Bazen bir dinlenme molasý verip
Mazimi tarýyorum.
Bakýyorum nerede yanlýþ yaptým
Edindiðim acý hatýralar
Yüreðime,
Bir kor gibi serpiliyor.
Ýrkiliyorum,
Ateþin har yakan sýcaðýnda
Çaremi!..
Yansa da, kavrulsa da bu beden
Zaman yol alýyor.
Benim durmam imkânsýz
Yola revan oluyorum.
Zamanýn boþluðunda alabildiðince
Sessizce,
Sessizce yürüyorum.


Her kul gibi
Ömür üçgeninde ayrýlan zaman dilimi
Ne kadar kýsa görünse de bana
Uzun ince bir yol denen kulvarýn
O kadarda kýsa olmadýðý ortada aþikâr
Ama!..
Doyumsuz olan beni
Hep zorda býrakan
Gönül sesime bir haber anlatabilsem yok mu?
Sorun kalmayacak elbette.
Beni kaptan, kaba
Beladan, belaya sürükleyen
Nefis denen illeti,
Bir yenebilsem yok mu?


O deðil midir?
Deveyi yar baþýndan
Bir tutam ot için yere çakan illet.
O deðil midir?
Söyle,
Söyle Allah aþkýna
Dünyayý kana bulayan musibet.
Beþeriyetin ilk anýndan itibaren
Ýnsanoðluna düþman olan
Âdem safiyullahýn,
Ýrem den kovulmasýna sebep olan
Yalnýzlýða mahkûm ettiren
Tecelliyet!..


Bir yandan o
Öteki yandan hýrs
Ýlleti kýskacýnda tutar durmadan
Mücadele eden ruhum,
Ne çeker bir bilsen!..
Kimi zaman galip gelirim
Ama!..
Ama zaafýma yenik düþürür beni
O zaman
Piþmanlýk duyar yargýlarým
Izdýrap çeker bu aziz beden
Ama ne çare,
Atý alan Üsküdar’ý çoktan geçer.


Hep bu kulvar da yürüyorum
Dünyaya gözlerimi açtýðýn saniyeden beri
Vaktini acýmasýzca harcayan
Alabildiðince yol alan
Yorgun bir yolcuyum.
Kendimi eksilerden alýkoyarak
Arýnarak yürümeyi
Ne kadar istiyorum bir bilsen

Sayýlý günlerin biteceðini
Ömür kandilinin söneceðini bile, bile
Verilmiþ nefes süremin dolacaðý
O güne kadar
Bu yolda yolcuyum
Tek amacým nedir?
Bilir misin?


Kalesi Ýnsan
Suru sevgi
Cevheri akýl olan
O adresi bulmak için
Mecbur sayýyorum kendimi
Bulana dek yýlmadan, usanmadan
Maneviyatýmdan,
Özümden ve sözümden
Taviz vermeden gideceðim
Yürümeye baþlayalý çok oldu
Bu yolun sonunda
Belli ki öleceðim.
Ömür baki oldukça sonsuza dek
Yürüyeceðim!..

OZANMERDAN/ALÝ BÝLECEN

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.