Bazen gidiyorum Antalya’ya Sanki her yerde seni görüyorum Ne denizin endamlý mavisi Ne de gökyüzünün mavisi açýyor içimi Senden bahsetmek istiyorum kendime.
Bazen geçmiþi düþünüyorum Senle birlikte geçirdiðim vakitleri Geçtiðimiz yerlerden aklýma geliyorsun Tam da burada, evet burada tanýþmýþtýk Ýþte burada Gül/ümün elini tutmuþtum Tam bu dükkânýn önünde sarýlmýþtýn bana, Âþýk etmiþtin kendini bana.
Ýrkiliyorum kendi kendime Ne yapýyor þuan acaba diyorum Nerede, kimlerle, kiminle? Atölye demi, koro damý, ev demi, dýþarý damý? Beni düþünmüyorsa ne yapýyor Gül/üm? Derim, sonra susarým, hüzün kaplar içimi.
Gel hadi artýk, sarýl yine o günkü gibi Yine yanaklarýmý morartana kadar mýncýkla Sarýl bana sar kollarýnla belime Gül/üm Caným þýmarýðým seni çok seviyorum.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.