Gün olmaz deme bana,elbette gün olur. Hangi çýyanlarla savaþtýðýmý bilemezsin sen Karanlýðýn aydýnlýða dönüþ þafaðýnda... Þimdi bana bir sessizlik lazým, Susuþlarýma ekleyebileceðim bir þey yok benim... Varlýðýn aynasý çok derinmiþ, Bana rüyalarýný satan Affan dedemden beri, Meðerse körmüþüm,dilsiz olmadan önce... Masallarýmý hiç beðenen olmadý Rüyalarýmý neden anlatayým ki... Parmaklarýmý ýsýrýyorum,etime diþlerim batmýyor, Üzülüyorum hem de çok üzülüyorum... Önümde nice sayfalar duruyor, Ýhanetimden katliama uðramýþ hepsi... Ýskender üzülmemeli bu yýkýma, Tarihin sonu elbette benim elimde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ozanca56 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.