Umudumuzdan umutsuz uçurumun kenarýnda bekleþirken neyi bekliyoruz ... Uykunun en koyu deminde Düþlerden düþerken biz Neye tutunuyoruz... ... Gölgesi dahi ürkütüyor ruhumu Dönmüyor durmuþ mu ne Dünya, En beklenmedik yerde
Diyor içimden bir ses Kýyamet kapýda Kýyam et.. Ýrkiliyirum avuçlarýma üflüyor sürüyorum yüzüme dua kalkanlarýmý Ve Umutsuzluða bir umut doðuyor Gece gündüze gebedir ya Her doðum sancýlý olur ya Derdin içinde derman vardý öyle ya
Hatýrlýyorum Düþlerden düþmenin vakti deðildi Kalkýyorum Vakit kýyamete ramak kala Uyanýyorum umuda Yeniden tutunuyorum duaya Kýyama duruyorum Kýyamet kapýda.
Tunay BULUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tunay BULUT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.