Adına ne denirdi
ne denirdi adýna bilmiyorum
ama gözlerimdeki karanlýða
daldýðým zaman en iyi anladýðým an o andý.
kimileri adýna sancý diyor
kimileri aðrý
kimisi de umursamazcasýna gülüp geçiyordu
vaktin gelip geçtiði gibi ayný
düþündüm evet düþündüm bir kez daha ama yine bulamadým
çaresizliðim mi
acizliðim mi
yalnýzlýðým mý
bilmiyorum ama
iþte tam þuramdaki sancý hiç geçmiyor
hiç birþey vermemek için hiç birþey almýyordu ki ne verebilirdim ne alabilirdi
vefasýz bir yâr gibiydi
saðýma baktým soluma baktým
ben aðlarken herkes gülüyordu
etrafýmdaki çiçekler sanki sokaklarda koþup eðlenen çocuklar gibiydiler
onlarda gülüyordu
dalýnda yeni yeþeren bir bitki gördüm
güneþ hemen kurutmuþtu
yere düþtü
rüzgar aldý götürdü
cansuyu misali bir damla suyun içine kadar sürükledi
dallarýndan insanýn gözyaþlarý gibi dökülüyordu yapraklarý
güneþle birlikte yaðan yaðmur gömdü topraða
karabulutlar daðýldý
güneþ ile bir baþýna kaldý Leyla ve Mecnun misali
güneþ candý ona ama bir yandan da azrail
yeni filizlenen yapraklarý
güneþin o merhametsiz yüzünü gördü ve serpildi iyiden iyiye
ve güneþ yine yaptý yapacaðýný
dalýndan yere düþürdü
acýmazdý acýyamazdý
düþündüm ve yine bulamadým
bir bilen olursa
bana da söyleyebilir mi
gözlerimdeki
karanlýðýn misafirini
Halakaçayýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.